با یه نیکولاس هرکاری میتونید بکنید تا اون جوابتونو بده واکنش نشون بده عصبانی بشه یا هرچی! ولی دلشو نشکونید اون موقعس که هیچ واکنشی نشون نمیده میره و کاری میکنه که ازش معذرت خواهی کنید نه از سر اجبار از ته ته دل!
منظور از نیکولاس کسیه که تنها باشه ، تنهایی نه به معنای عام کنونیش که به گند کشیده شده تنها با این معنی که از هر فرقه ای که فکر میکرد بهش تعلق داره رونده شده و دیگه فقط یه نیکولاس نه هیچکس دیگه! نیکولاس کسیه که همیشه تقصیراتشو با آغوش باز قبول می کنه ولی وقتی بهتون تقصیر اون نبوده اشتباه بزرگیه باور نکردنش! یه نیکولاس کسیه که اشکش خیلی پاکه بر عکس خودش!
بعداً نوشت: یه چیزیو میدونید! نیکلاس یه آدم بتنی ه! فقط یه آدم بتنی میتونه ناراحتیشو پشت گره عصبانی ابروهاش و صدای شکستن دلشو پشت فریادای عصبانیش قایم کنه! از یه فرقه ایم گمونم:)
آدمها بد شده اند، خیلی ! دیگر زیبایی ها را نمیشناسند، معیارشان برای زیبایی فقط اسمهاست. مارکها و برندها حرف میزنند رنگها از پیش تعیین شده اند همانی که به اصطلاح مد است! بدجور همه چیز را زیر سوال میبرند! عشق را احترام را دوستی را زندگی را! هیچکس آنی نیست که میگویید، که نشان میدهد! بعضی ها خوشحالند خود را مغموم نشان میدهند برای جلب عشق! ولی نمیدانند عشق جلب نمیشود، نه با زجه زدن نه با لباسهای انچنانی و مد پوشدن نه با آرایشهای زننده نه با عکسهای لب غنچه نه با شورتهای بیرون نه با ابروهای برداشته شده نه با بددهنی نه با هیچ چیز دیگر! انچه جلب میشود ترحم است! عشق خودش می آید! بی هیچ صفتی! کسی که با صفات بالا جذب کسی شود نه معشوق که وسیله ای میخواهد برای سرگرمی! برای اینکه باشد برای مدتی که از قافله عقب نماند که وقتی دوستانش با اسباب بازیهایشان جمع میشوند او تک نماند!
آدمها بد شده اند و من با معیار این آدمها خیلی خیلی کسل کننده ام و همین است که انقدر تنهام! من دختری هستم که حتی بلد نیست دختر باشد حتی بلد نیست دختر بودن را از نوع امروزی دوست بدارد!
من تنهاست!
یکی از فانتزیام اینه که با یکی را بیفتیم تو خیابون بعد من هی بگم این چه قشنگه اون چه قشنگه بعد فرداش یارو همه اونایی رو که خعلی خوشم اومده بودو بگیره بیاره پرت کنه جلوم بگه بیا بگیر! بدون هیچ مراسمه خاصی و اینکه خودش ذوق کنه از کردش خعلی عادی و مغرورانه منتظر هیچ عکس العملیم نباشه ازم!
اصاً پسر ایده آل به نظرم این شکلیه واز اونجایی که بنده پسر گریزی دارم ( البته اگه در جایگاه مخاطب خاص قرار بگیره) فانتزی بعیدی به نظر میاد :D
کارگردانها آدمهای خودخواهی هستند که میخواهند همه نگاه آنها را به نوشته ها داشته باشند!
برعکس همه به نظرم ستاره فرهاد مجیدی و قوچان نژاد و دروگبا نیستن که تپ تپ گل میزنن ستاره جباری و حیدری و لمپارد و ژاوی ان!
هیچوقت کشته مرده موسوی و عندلیب نبودم وآبشاراشون بهم نمیچسبید فقط با تمام وجود محو پاسهای معروف بودم
هیچوقت آرزو نکردم بتونم مثل حدادی و نیکخواه اسلم دانک کنم ولی همیشه آرزوم بوده مثل کامرانی بازی سازی کنم
حتی هیچوقت کارهایی که میری میکرد به چشمم نمی یومد ولی کارای آقای معلم ...
میدونی کسایی که من دوسشون دارم هیچوقت دیده نمیشن هیچوقت نوک نیست هیچوقت گلی کاری به اسمشون ثبت نمیشه ولی هرکیم نفهمه خودشون میدونن اگه اونا نبودن همه چی خراب میشد! این قشنگترین حسی که یه نفر میتونه داشته باشه!
منم هیچوقت دیده نشدم ولی یه زمانی بود که همیشه موثرترین بودم:)