شاید واسه همه بتنی باشم، شاید حرف همه رو به یه ورمم حساب نکنم، شاید به نظر همه آدم محکمی بیام
، شاید واسه همه بتنی باشم
ولی واسه دایره خاص زندگیم فقط و فقط یه قلبم! بدون جسم بتنیم! شما ها که نزدیکمین خیلی راحت میتونین ناراحتم کنین، بدون اینکه حتی خودتون بفهمید، فقط با یه نگاه، با یه کلمه ، با یه حرکت دست، با یه....
خیلی وقتا شده ناراحت شدم تو کسری از ثانیه چشام خیس شده یا استخونای فکم زده بیرون یا نه خیلی ساده فقط قلبم شروع کرده به تند تند زدن! خیلی وقتاشو فهمیدید ولی باور کنید یک دهمشم نبوده!
وقتی ناراحت میشم دلم میخواد از زندگی همه پامو بکشم بیرون! انقدر از همه دور شم که فقط جسم بتنیمو ببینن! ولی خب دست خودم نیست! میدنم نگرانیام گیرای الکیم اخلاق سگیم ارد دادنام همش رو اعصابه! من نمی خوام که تحملم کنین! نمیخوام به زور تو زندگیه کسی باشم وای ازم هم نخواید که خودم برم! نمیتونم! اگه نمیتونید تحمل کنید برید! سرد شید! من نشونه هاشو ببسنم خودمو جمع میکنم! نابود میشم ولی بازم ظاهر بتنیم حفظم میکنه!
پ.ن:دایره ی آدمهای خاصم داره بزرگ میشه و احساس خطر میکنم! ولی کاریش نمیشه کرد:)