نه مثل سینا حجازی فانتزی میخونه! نه مثل یزدانی کلاسیک و متفاوت! نه مثل ابی با تمام وجود! نه مثل داریوش عمیق و غمگین ! شعراش خوبه ولی شاهکار نیست! آهنگ سازیش خعلی معمولیه و گاهی میشه گفت خوب نیست ! ولی اصاً مهم نیست! وقتی بهش گوش میدم نه میتونم رو شعراش تمرکز کنم نه آهنگش واسم مهمه! فقط صداش! منو به یه آرامش عجیب میرسونه و گاهی حتی بهم انرژی میده!
بابک جهانبخش آلبوم جدیدش اکسیژن! واسه اینکه ببینم چی میخونه مجبور شدم برم دنبال لیریکش چون واقعاً نمیتونستم همینجوری رو شعراش تمرکز کنم و بعد این شعر داغونم کرد! این شعر با این صدای آرامش بخش اما کلافه! مثل من :)