گاهی انقدر آروم که میتونی کنارش بشینی و گاهی انقدر سهمگین که باید نهایت فاصله رو حفظ کنی ...
درباره من
سعی نکنید بشناسیدم من خودمم هنوز خودمو نمیشناسم
انقدر ضد و نقیضم که خودمم گاهی تعجب میکنم فقط یه چیزیو میدونم
مثل فراری نیستم که با همه بسازم ازت خوشم نیاد خیلی غیر مودبانه دک میشی
مثل صدف نیستم که هر حالی داشته باشم تحملت کنم حوصله نداشته باشم نباید پا پیچ شی وگرنه تبعاتش پای خود
مثل سینا نیستم که رفاقت واسم اول باشه اول خودم مهمم پس توقع بی جا نداشته باش
چیزایی که اینجا مینویسم شاید واسه خیلیا بچه بازی باشه واسه خیلیا بی ادبی باشه واسه خیلیا ثقیل باشه ولی هر مشکلی باشه یادت باشه من هرگز واست دعوتنامه نفرستادم
ادامه...
اینی که آدم روز وفات پاشه بره روضه بعد با دوستاش یا خواهرش یا هرکی بخنده بیشتر گناه داره یا اینکه بشینه تو خونه حالا گیریم آهنگ آقامون اِبیم با صدای بلند گوش بده با خودش
نه دیگه بیاید یکم منطقی باشیم آخه!
آدم بتنی!
یکشنبه 25 فروردین‌ماه سال 1392 ساعت 05:40 ب.ظ
در جواب مساله ی شما خواهر گرامی این بنده ی حقیر باید تفالی بر کلام الله مجید زده و فرمان خداوندگار متعال را به حضور سبز شما خواهر جویا و زیبایم برسانم به هر حال این خود بار عزیمی بر شانه های ما میباشد که خب راضی بودن شما از ما و خدا از ما با هم در نقطه ای تلاقی پیدا کند و خدای ناکرده دل مهربان شما از این بنده ی حقیر نگیرد که این خود از گناهان نابخشودنی در درگاه خداست که این خواهر خوش سیما از ما و دین خدا دور شود! عرض بنده به حضورتون که از آنجایی که خداوند زیبایی پسند است و زیبایی ها را دوست دارند و به بندگان خویش اجازه داده با زیبا رویانی چون شما مزدوج گرددند باشد که این پاسخ درب آشناییت های بعدی را برای ما بگشاید تا ان شاءالله با هم به لقاء الله بپیوندیم! اما در باب مساله ی شما باید به خدمت برسانم که همانا به آوازهای آقای خود در منزل گوش دادن پسندیده تر از دخول به مجالس خاله زنکانه و صداکشی های غنای برخی از خواهران نامرتب است . لذا احسنت بر شما که با صدای آقای خود خلوت کرده و در باب این روز عزیز با نوای گل بهارم و دلتنگم و منو حالا نوازش کن به تفکر پرداخته اید! ولی قطعن میدانید که تفکر بدون عمل به هیچ درد کسی نیاید پس سعی کنید به سخنان آقای خود جامه ی عمل پوشانده و این حقیر را ای گل بهارم همین حالا نوازش کن که سخت دلتنگ است! خاتــــــــــــــــــــــمَه!
سوالتو با حاج آقایی مطرح کردم و عیشو نبشتم برات! اون نوازش میخواست نه من !
غلط کرد با مطرح کنندش
فراری
یکشنبه 25 فروردین‌ماه سال 1392 ساعت 07:58 ب.ظ
یه بار کامنت گذاشته بودم گفته بودم کل ِ پست ِ تو یه طرف ، کامنتای ِ کوکر زیرش یه طرف! ولی تو کامنتمو بالا کشیدی! :d
خواستم مجدداً این مطلبو اعلام کنم!
و در مورد ِ مسئله‌‌ی ِ مذکور ، من معتقدم اگه آدم بشینه تو خونه و اصن هار هار هم بخنده ، گناهش کمتره تا بره روضه و بخنده. مث ِ این می‌مونه که بری مراسم ِ ختم ِ یه نفر و محلش ندی یا نری و تو خونه هرکار می‌خوای بکنی!
در جواب مساله ی شما خواهر گرامی این بنده ی حقیر باید تفالی بر کلام الله مجید زده و فرمان خداوندگار متعال را به حضور سبز شما خواهر جویا و زیبایم برسانم به هر حال این خود بار عزیمی بر شانه های ما میباشد که خب راضی بودن شما از ما و خدا از ما با هم در نقطه ای تلاقی پیدا کند و خدای ناکرده دل مهربان شما از این بنده ی حقیر نگیرد که این خود از گناهان نابخشودنی در درگاه خداست که این خواهر خوش سیما از ما و دین خدا دور شود!
عرض بنده به حضورتون که از آنجایی که خداوند زیبایی پسند است و زیبایی ها را دوست دارند و به بندگان خویش اجازه داده با زیبا رویانی چون شما مزدوج گرددند باشد که این پاسخ درب آشناییت های بعدی را برای ما بگشاید تا ان شاءالله با هم به لقاء الله بپیوندیم!
اما در باب مساله ی شما باید به خدمت برسانم که همانا به آوازهای آقای خود در منزل گوش دادن پسندیده تر از دخول به مجالس خاله زنکانه و صداکشی های غنای برخی از خواهران نامرتب است . لذا احسنت بر شما که با صدای آقای خود خلوت کرده و در باب این روز عزیز با نوای گل بهارم و دلتنگم و منو حالا نوازش کن به تفکر پرداخته اید!
ولی قطعن میدانید که تفکر بدون عمل به هیچ درد کسی نیاید پس سعی کنید به سخنان آقای خود جامه ی عمل پوشانده و این حقیر را ای گل بهارم همین حالا نوازش کن که سخت دلتنگ است!
خاتــــــــــــــــــــــمَه!
یه همچین الاغی گرفتند دورو برِ منوهااااااااا
آدم از تو بهتر نبود نوازشش کنم حالا
سوالتو با حاج آقایی مطرح کردم و عیشو نبشتم برات!
اون نوازش میخواست نه من !
غلط کرد با مطرح کنندش
یه بار کامنت گذاشته بودم گفته بودم کل ِ پست ِ تو یه طرف ، کامنتای ِ کوکر زیرش یه طرف! ولی تو کامنتمو بالا کشیدی! :d
خواستم مجدداً این مطلبو اعلام کنم!
و در مورد ِ مسئله‌‌ی ِ مذکور ، من معتقدم اگه آدم بشینه تو خونه و اصن هار هار هم بخنده ، گناهش کمتره تا بره روضه و بخنده. مث ِ این می‌مونه که بری مراسم ِ ختم ِ یه نفر و محلش ندی یا نری و تو خونه هرکار می‌خوای بکنی!
I vote "yes"
تازه لینکلن دیدما معلومه؟؟
ای نظر بالا کش!
باب پاک میشه دیگه یهو