برای آدم بتنی کوچکم

هیچوقت به خاطرِ آدم ها نشکن 

آدمها نمیبینند که تو خود را برای آنها میشکنی برای بیرون آوردن قلبِ گرم و زنده ات از بین تمامِ بتن های سرد و خشن تا تنها نشان آدمیتت را به آنها بدهی

آدمها تنها جسم شکسته شده ی تورا میبینند و آدم بتنی های شکسته جذابیتی ندارند برایشان قلبت را هم خودشان میشکنند آنوقت تو میمانی و تنهایی

تویی که دیگر "آدم بتنی" نه "بتنی" هستی چون دیگر به جای قلبت که به تو آدم بودن میداد تنها حفره ای سیاه باقی مانده 

و تنهایی که تا ابد در آن خواهی ماند چرا که دیگر قلبی نداری تا با آن دوست بداری :)

هیچوقت برای آدمها نشکن حتی عاشقترین آنها روزی از تو خسته خواهد شد و جذابتر از تو را خواهد یافت 

عاشق نشو چون عشق همه چیزت را از تو خواهد گرفت حتی خودت را و تو دیگر هیچ چیز نیستی :)